วันพฤหัสบดีที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

เข้าวัดทำบุญ ทำกุศล

พักผ่อนกิจ การงาน หันมาเข้าวัดกันเถอะ

วันนี้ผมจะพาทุกๆท่านมาทำบุญกัน ณ วัดหัวลำโพง
        เริ่มเลยละกันครับ วันนี้วันเสาร์ที่ 29 กันยายน 2555 ผมตื่นเช้าขึ้นมาก็นั่งลุ้นสภาพอากาศวันนี้ว่าจะดีหรือไม่ดี พอช่วงสายๆหน่อยท้องฟ้าเริ่มเปิด ผมก็มองดูท้องฟ้า ก็รู้เลยว่าอากาศวันนี้ดีเพราะฝนไม่ตก เป็นฤกษ์งามยามดี ผมตั้งใจว่าจะไปทำบุญซะหน่อย ตามผมมาเลยครับ
        วัดหัวลำโพงนั้นไม่ไกลจากบ้านผมมากนัก ทำให้ผมสามารถเดินตามทางไปเรื่อยๆได้สบายๆ วัดนี้อยู่ตรงข้ามกับ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัยครับ (จามจุรีสแควร์) ภายในค่อนข้างคึกคักครับ มีรถจอดหลายคันเพราะวันนี้มีงานศพภายในวัด 
 ก็พบกับแมวเจ้าถิ่นครับ
แมวเจ้าถิ่นนอนอย่างสบายใจ (หลับเป็นตาย) แฮะๆ สบายใจจังเลย
หลังจากผ่านน้องเหมียวๆมาผมก็เดินเข้าในอุโบสถ เพื่อมากราบสิ่งศักดิ์สิทธ์เป็นมงคลแก่ชีวิตเห็นผู้คนส่วนใหญ่ต่างก็มาเช่นเดียวกัน ผมก็รู้สึกมีความสุขใจขึ้นมาเลยครับ ที่เห็นภาพนี้
ในอุโบสถแห่งนี้เย็นครับ มีลมพัดผ่านตลอดอากาศปลอดโปร่งเงียบ เหมาะสำหรับทำสมาธิ ฝึกจิตใจให้สงบเป็นอย่างมากครับ
และเมื่อผมทำบุญ ในอุโบสถแห่งนี้เรียบร้อย ผมจึงเดินต่อไปยังอุโบสถด้านข้างครับ ก็พบว่าในอุโบสถแห่งนี้ก็เหมาะสำหรับทำสมาธิ ฝึกจิตใจให้สงบ เช่นกันผมจึงไม่รอช้ารีบเข้าไปทันทีครับ
ภายในพบรูปพระพุทธเจ้านั่งสมาธิสวยงามมากครับ และอุโบสถนี้เงียบสงบกว่า ผมจึงมีโอกาสฝึกสมาธิ และได้อ่านหนังสือธรรมมะภายในนี้ ทำให้ผมรู้สึกสบายใจครับ หากใครกำลังมีความทุกข์จากงาน หรือจากเรื่องอื่นๆลองหาเวลาทำใจให้สงบ และหาหนังสือธรรมมะสักเล่มมาอ่านดู ผมเชื่อว่าจะทำให้ทุกๆท่านสบายใจขึ้นครับ เมื่ออ่านหนังสือเสร็จผมก็กราบลาพระประธานในอุโบสถแห่งนี้ เดินลงมาด้านล่างเพื่อไปให้อาหาร วัว และควาย ที่ทางวัดได้รับบริจาค จากผู้ใจบุญไถ่ชีวิตโค กระบือ และได้เลี้ยงไว้ที่นี่
พวกเรายังโชคดีไม่ถูกฆ่าครับ
พวกเราก็ไม่ถูกฆ่าครับ
พวกเราด้วยครับ (ควายเผือก)

สัตว์ทุกชนิดล้วนรักชีวิตของตน หากไม่ได้ล่าเพื่อเป็นอาหารแล้ว ไม่ควรล่าเพื่อความสนุกสนานนะครับ

         ทางวัดรับบริจาค โค กระบือ หากท่านใดช่วยชีวิตสัตว์เหล่านี้พ้นจากการถูกฆ่าแล้ว ไม่สามารถเลี้ยงในบ้านได้ก็สามารถนำมาบริจาคที่นี่ได้ครับ ถือว่าต่ออายุให้สัตว์เหล่านี้กัน และขอให้ทุกๆท่านหยุดรังแกสัตว์ทุกชนิดกันเถอะครับ เช่น หมา แมว นก จิ้งจก ฯลฯ เพราะสัตว์ทุกตัวก็รักชีวิตของมัน ไม่มีตัวไหนอยากตายก่อนวัยหรอกครับ เชื่อผมเถอะแล้วทุกคนจะรู้สึกว่าการไม่แกล้ง หรือทารุณสัตว์ก็ทำให้เราสบายใจได้อย่างนึงนะ เป็นการรักษาศึลไปในตัวด้วย ผมเองไม่ได้ฆ่าสัตว์ทุกชนิด(ยุงก็ไม่ตบ)มาสิบปีแล้ว ผมก็ไม่ได้เป็นพ่อพระหรอกครับ แต่ผมสงสารมัน เวลายุงกัดก็ไล่ๆมันไป เพราะคิดว่ามันก็ต้องกินเลือดเราเพื่อดำรงค์ชีวิตมันเหมือนกัน และชีวิตมันก็อยู่ได้แค่ 7 วันเองให้มันตายเพราะหมดอายุไขของมันเถอะครับ
อย่าไปทำมันเลย เมื่อเสร็จธุระจากคอก วัว ควาย ผมก็เดินออกจากวัดพร้อมกับใจที่อิ่มบุญในวันนี้ เป็นไงบ้างครับ วันนี้ผมก็ได้นำทุกๆท่านมาทำบุญ สร้างกุศล เนื่องในวันหยุดสุดสัปดาห์กัน หากทุกท่านไม่รู้จะไปไหนก็ชวนครอบครัวหันหน้ามาเข้าวัด ทำบุญ กันเถอะครับ ฉบับนี้ผมไปก่อนครับ พบกิจกรรมของผมได้ครั้งหน้า สวัสดีครับ


Alex Prangpratanporn